2e etappe: Cesenatico – Bologna (199 km)
Dit is de voorbeschouwing op de tweede etappe van de 111e editie van de Ronde van Frankrijk. De renners hebben gisteren tijdens de eerste etappe hun zenuwen en spanning verloren en kunnen ontspannen beginnen aan de tweede etappe, die wederom in geheel op Italiaans grondgebied wordt afgewerkt.
Uiteraard moet het peloton op den duur wel naar Frankrijk dus logischerwijs gaan we in deze tweede etappe richting het noorden van Italië. We bevinden ons wederom op een heuvelachtig parcours en dus kan je de klassieke sprinters al uitsluiten voor de overwinning. Wie is het beste hersteld van gisteren, kan dit parcours aan en heeft snelle benen om het eventueel in een groepje bij aankomst in Bologna af te maken?
De route
Gisteren lag de aankomst in Rimini, de bekende badplaats aan de Adriatische zee, maar daar start het peloton vandaag niet. Na een kleine verplaatsing bevindt de karavaan zich in Cesenatico waar het startschot voor de tweede etappe gelost wordt.
Het eerste deel van de rit zal grotendeels langs de kustlijn verlopen totdat de renners na een kilometer of 22 de stad Ravenna binnen gaan. Vervolgens maakt de rit een knik richting het westen en gaat het verder landinwaarts richting Faenza.
Na 70 kilometer is het ook afgelopen met het warmdraaien van de benen en de renners bevinden zich weer tussen de heuvels en tot aan de finish in Bologna zal het alleen maar op en af gaan. Bij aankomst zullen de renners wellicht hopen om een portie pasta met de fameuze bolognese saus geserveerd te krijgen die overigens in Italië niet met spaghetti gegeten wordt.
Het parcours
Zoals gezegd starten de renners vandaag aan de kust en trekken langzaamaan richting het noorden en tegelijkertijd ook meer het binnenland in. 70 kilometer in de etappe is het afgelopen met het vlakke landschap en krijgen de renners weer, net als gisteren, de nodige heuvels voor de kiezen.
In de laatste 130 kilometer zullen er maar liefst zes beklimmingen moeten worden bedwongen en dat zijn alleen nog maar die heuvels die officieel geclassificeerd en gekenmerkt worden. Het peloton kan er op rekenen dat het vanaf dat moment geen meter vlak meer zal zijn.
De eerste heuvel van de dag is de Côte de Monticino van slechts 2 kilometer lang maar wel eentje met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,5%. Eentje die door de organisatie geclassificeerd wordt in de derde categorie. Na de afdaling en paar kilometer rechtdoor komen de renners aan bij de volgende klim.
De Côte de Gallisterna is er wederom eentje van de derde categorie. Maar is qua karakter wel iets anders dan de eerste beklimming. Deze is slechts 1200 meter lang, in het routeboek maar in de realiteit kan dit iets meer zijn door de aanloop, maar met een gemiddeld percentage van 12,8% is dit een echte kuitenbijter.
Wanneer het peloton hier de top bereikt volgt er een kleine afdaling en een vallei van ruim 40 kilometer vol verraderlijk vals plat tot de derde heuvel van de dag voor de renners opduikt. Côte de Botteghino di Zucca is ingedeeld in de vierde categorie doordat hij 1900 meter lang is met een percentage van 6,9%. Niets bijzonders, maar wel het vermelden waard.
De top wordt bereikt op zo’n zestig kilometer van de meet en het peloton begeeft zich bijna in de finale van deze etappe. Dat is ook aan het parcours te zien want er zullen nog weinig vlakke meters te vinden zijn tot aan Bologna. De vierde beklimming behoort tot de derde categorie volgens de Fransen en gaat onder de prachtige naam Côte de Montecalvo.
Dit is een pittig ding dat de hartslag van de renners omhoog zal laten gaan met een bescheiden lengte van 2700 meter maar wel eentje met gemiddeld stijgingspercentage van bijna 8%. Na de afdaling en een kort stuk van een tiental kilometer rechtdoor zal het peloton hier voor het eerst de finishlijn passeren.
De laatste veertig kilometer zijn opgedeeld in twee lokale rondes waarin ook tweemaal de laatste beklimming van de dag moet worden bedwongen. Dit is de Côte de San Luca van 1,9 kilometer lang met een percentage van bijna 11%!
Op de top gaat het hier niet meteen naar beneden en volgt er zelfs nog een klein knikje voor de werkelijke afdaling aangevat wordt en het nog enkele kilometers is tot aan de finish in Bologna waar de renner die ditmaal de streep als eerste passeert ook echt de handen in de lucht mag gooien en gekroond zal worden tot winnaar van de tweede etappe.
Onze voorspelling
De renners bevinden zich nog vroeg in de eerste week, maar wederom, net als gisteren, is dit geen rit voor de sprinters. Zeker in de finale waarin de hellingen elkaar snel opvolgen en ook een aantal die vrij steil oplopen is het aannemelijk dat hier een enkeling, klein groepje of zeer uitgedund peloton voor de overwinning zal strijden.
Als Nederlanders denken wij uiteraard meteen aan Mathieu van der Poel en hoewel het parcours op zijn lijf geschreven is, hangt veel af van zijn vorm en koersverloop. Bovendien is hij natuurlijk ook niet de enige renner die dit soort heuvels goed overkomt en nog een eindschot over heeft indien hij niet alleen aan de meet komt.
