1e etappe: Florence – Rimini (206 km)
Op 29 juni start de Ronde van Frankrijk en de eerste etappe is er eentje die in vele aspecten niet de standaard opening is van meest populaire wielerwedstrijd van het jaar. De klassieke opening van de Tour de France, een proloog, is al tijden niet meer zo in gebruik. Een korte tijdrit van nog geen 10 kilometer zoals in Utrecht in 2015 heeft altijd zijn charme.
Deze werd in de daaropvolgende jaren veelvuldig vervangen door een normale etappe. Een etappe van een kilometer of 200, veelal vlak parcours om de benen rustig warm te draaien en een aankomst die op het lijf van de sprinters geschreven is. De organisatie heeft dit jaar echter gekozen voor een totaal andere start.
Het enige wat de eerste etappe van dit jaar gemeen heeft met die van Utrecht in 2015 is echter dat het niet in Frankrijk is. De Tour de France 2024 start namelijk in Italië en wel in de prachtige plaats Florence. Het grote verschil is echter dat Florence in Toscane ligt en wie bekend is met Toscane weet dat het hier allesbehalve vlak is. In de eerste etappe moeten maar liefst 3600 hoogtemeters overbrugd worden!
De route
Zoals gezegd wordt rond het middaguur het startschot gegeven in Florence voor deze 111e editie van de Tour de France. De startplaats is er niet zomaar eentje zowel in als buiten de wielersport. In het verleden werden hier wereldtitels verdeeld terwijl het voor de meeste mensen natuurlijk meer bekend is dankzij zijn unieke kunst, cultuur en architectuur.
De aankomst is echter in Rimini en dat ligt zoals de meeste wel weten, aan de kust. In deze etappe wordt praktisch het hele land van west naar oost overgestoken en logischerwijs worden er ook de nodige hoogtemeters verwerkt door de renners.
Het parcours
3600 hoogtemeters moeten er overwonnen worden hier en om je een beter idee te geven; dat is ongeveer net zo veel als in de Amstel Gold Race. De Tour de France start dit jaar dus min of meer met een heuvelklassieker en de gedachte alleen al is absurd maar toch echt waar.
Onderweg naar Rimini, dat op zeeniveau ligt, worden er zeven heuvels beklommen. En dat zijn alleen nog maar de beklimmingen die geclassificeerd zijn, maar iedereen die bekend is met de regio weet dat het hier de hele dag op zijn minst op en af gaat zijn. De eerste ontvanger van de bolletjestrui zal in ieder geval geen waardeloze klimmer zijn.
De eerste officiële beklimming van de Tour de France wordt na ongeveer 37 kilometer aangedaan. Col de Valico Tre Vaggi wordt aangeduid als een beklimming van de tweede categorie en niet zozeer eentje die erg steil en kort is. De eerste klim in de 111e editie van de Ronde van Frankrijk is 12,5 kilometer lang met een gemiddeld percentage van 5,1%.
Nadat de eerste 600 hoogtemeters bedwongen zijn komt het peloton na 72 kilometer koers aan bij de volgende beklimming. De Côte des Forche is met zijn 6,2% een stuk steiler maar ook slechts 2,5 kilometer lang. Deze wordt in het routeboek aangeduid als eentje van de derde categorie.
De volgende klim in dezelfde categorie is de Côte de Carnaio. Het peloton klimt hier naar 760 meter hoogte. Qua percentage valt hij reuze mee, zeker voor beroepsrenners, maar hij is wel aardig lang met ruim 10,5 kilometer. Als deze puist bedwongen is volgt er een vrij lange afdaling gevolgd door een vallei.
Na bijna 130 kilometer in de etappe wordt er de volgende klim aangedaan. Côte de Barbatto mag met recht een tweede categorie beklimming genoemd worden. Deze is 5800 meter lang maar loopt vrij steil omhoog aan 7,6%. Eenmaal aangekomen op de top vangen de renners niet meteen de afdaling aan.
Er is een soort van plateau van een paar kilometer waarna alsnog de afdaling begint. Dan volgen de beklimmingen elkaar in rap tempo op. De vijfde beklimming van de dag is er wederom eentje uit de tweede categorie. De Côte de San Leo komen de renners tegen als de renners driekwart van de etappe hebben afgelegd. Met een gemiddelde van 7,7% is het de steilste klim van de dag en hij is 4,8 kilometer lang.
Na de afdaling komt het peloton meteen aan bij de Côte de Montemaggio. Het peloton is nu amper 40 kilometer van de eindstreep verwijderd en zit dus in de volle finale. Deze beklimming is er eentje van de derde categorie en slechts 4,2 kilometer lang. Met een gemiddelde van 6,6% en 160 kilometer in de benen zullen de snelle jongens hier moeite hebben om aan te blijven haken.
Na de afdaling knalt het peloton, of wat er dan ook nog van over is, rechtstreeks door naar de laatste klim van de dag. Dit is de Côte de San Marino en zoals je al kan vermoeden zijn we hier in de dwergstaat San Marino aanbeland. De derde categorie klim is 7,1 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,8%.
De top is het hoogste punt in San Marino en bevindt zich op 25 kilometer van de streep. De eerste 10 zijn in dalende lijn terwijl de laatste 15 vlak zijn richting de finish. Aanhaken op de laatste klim is dus belangrijk voor elke renner met ambitie deze dag want terugkomen na de top lijkt vrijwel onmogelijk. Na de 206 kilometer koers komen de renners aan in de finishplaats Rimini.
Onze voorspelling
Als je naar het profiel van de etappe kijkt, spreekt het voor zich dat de sprinters hier geen kans maken. Geen enkele typische sprinter zal deze finale overleven en we gaan waarschijnlijk kijken naar een groepje vluchters dat gaat vechten om de overwinning of een uitgedund peloton dat tezamen naar de streep rijdt. Wat dat betreft zijn de volgende renners onze favorieten om deze etappe te winnen.
⭐⭐⭐ Tadej Pogacar
⭐⭐ Alberto Bettiol, Primoz Roglic
⭐ Wout van Aert, Michael Matthews, Remco Evenepoel
